Diana Princess of Wales' Memorial Fountain

ธารน้ำอนุสรณ์ความทรงจำแด่เจ้าหญิงไดแอนาที่กรุงลอนดอน

Diana Princess of Wales' Memorial Fountain

 

ไฮด์พาร์ค (Hyde Park) เป็นสวนหลวงที่กว้างใหญ่ที่สุด มีพื้นที่ทั้งหมด 350 เอเครอ (หรือ1,416,388.8 ตารางเมตร)  เป็น "ปอดเขียว" ของนครลอนดอน  เป็นตัวอย่างสวนที่ดลใจจักรพรรดินโปเลียนของฝรั่งเศส ให้สร้างสรรค์ถนนกว้างที่มีแนวต้นไม้ขนาบสองข้าง (เรียกกันว่า boulevard [บูเลอวารฺ]) ในกรุงปารีส   พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงซื้อที่ดินจากคณะนักบวชแห่งเวสมินสเตอร์แอ็บบี (Westminster Abbey) ในปี 1536 และใช้เป็นที่ล่าสัตว์(กวาง)ของราชสำนักตั้งแต่นั้น   สวนนี้ได้เปลี่ยนโฉมหน้าและประโยชน์ใช้สอยอย่างสิ้นเชิงในสมัยพระเจ้าชาร์ลที่หนึ่ง เมื่อพระองค์ทรงให้สร้างถนนทางเดินไปโดยรอบพื้นที่ (ณตอนบนของทะเลสาบ เดอเซอเพ็นไทน์-The Serpentine ที่เห็นในปัจจุบัน) และเปิดเป็นสวนสาธารณะตั้งแต่ปี 1637.  หลังจากนั้นก็ยังมีการปรับปรุงสวนไฮด์พาร์คอย่างต่อเนื่อง เช่นในปลายศตวรรษที่ 17 เมื่อพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 ทรงย้ายพระราชฐานมาอยู่ที่ตำหนักเค็นซิงตัน - Kensington Palace  พระองค์เห็นว่าเส้นทางเดินไปมาจากพระราชฐานมืดและอันตราย  จึงทรงให้ติดตั้งเสาแขวนตะเกียงน้ำมันบนเส้นทางเดินทั้งหมด 300 เสาตะเกียง สร้างเป็นถนนที่มีตะเกียงจุดไฟสายแรกในสหราชอาณาจักร  ถนนนี้ต่อมาเรียกกันว่า ร็อตเทินโรว - Rotten Row ที่ย่อมาจากคำฝรั่งเศสว่า Route de Roi  ที่หมายถึงทางเดินของกษัตริย์ (อย่าแปลกใจว่าทำไมมาจากคำฝรั่งเศส ราชสำนักอังกฤษใช้ภาษาฝรั่งเศส แม้แต่คำขวัญประจำราชวงศ์ - Dieu et Mon Droit (พระเจ้ากับสิทธิ์ของข้าพเจ้า)  ก็ยังคงเป็นคำฝรั่งเศสมาจนถึงบัดนี้  ภาษาอังกฤษระดับราชการหรือที่ใช้ในหมู่ผู้มีการศึกษาสูง มีคำภาษาฝรั่งเศสปนอยู่ด้วยมาก หรือมีคำที่ใช้เหมือนกันในทั้งสองภาษา  เห็นได้ชัดโดยเฉพาะเมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษอเมริกัน) ต่อมาพระราชินีในพระเจ้าจอร์ชที่สอง ทรงให้สร้างทะเลสาบที่เรียกกันว่า เดอเซอเพ็นไทน์ -The Serpentine  เป็นทะเลสาบที่มีพื้นที่ประมาณ 11.34 เฮกเตอร์ (หรือ 113400 ตารางเมตร)  ไฮด์พาร์คจึงกลายเป็นที่จัดงานประเภทต่างๆของชาติตั้งแต่นั้น  เช่นในปี 1814 มีการจัดการแสดงดอกไม้ไฟฉลองการสิ้นสุดสงครามนโปเลียน.  ในปี 1851 เป็นที่จัดแสดงงานมหกรรมครั้งยิ่งใหญ่ในระดับมหกรรมนานาชาติ ที่รู้จักกันในนามว่า The Great Exhibition.  ในปี 1977  มีการจัดนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติแด่พระนางเจ้าอลิซาเบธที่สองในวาระที่ทรงครองราชย์ได้ 25 ปี และตั้งแต่ปี 1872 ประชาชนได้รับอนุญาติให้ไปพูดแสดงความคิดเห็นของตนในเรื่องใดก็ได้ ณมุมหนึ่งในสวนที่จัดให้โดยเฉพาะ  มุมดังกล่าวนี้คือ สปี๊กเกอร์สคอนเนอร์ - Speaker's Corner เป็นต้น.

ข้อความข้างล่างนี้นำมาจากรายงานข่าวของ BBC ที่เกี่ยวกับสวนไฮด์พาร์คและการดำเนินงานสร้างธารน้ำอนุสรณ์แด่เจ้าหญิงไดแอนา 
Hyde Park Hyde Park is the largest of the Royal Parks, the 'green lungs' that inspired Napoleon to create the boulevards of Paris. It has historically hosted a large number of national events, most recently the Stop The War demonstration in February 2003. A number of open air concerts are also held here. The most famous feature is the Serpentine, a lake set in the heart of the park-land which can be used for boating and swimming. It also has Rotten Row, which was the first ever public road in Britain to be lit at night. Once completed, the Diana Princess of Wales' memorial fountain will also be here. Address: Hyde Park, W2. Tube: Hyde Park Corner.  

บอกตำแหน่งที่ตั้งของอนุสรณ์สถานดังกล่าว

 

ทะเลสาบเซอเพ็นไทน์  ริมฝั่งด้านนี้มีอาคารลิโด (ผลงานของ George Lansbury, 1930) ตั้งอยู่ ที่สร้างขึ้นในปี 1930 ภายในมีสระว่ายน้ำและบริเวณพักผ่อนอาบแดด เปิดบริการประชาชนในเดือนที่อากาศอบอุ่น.  มีอาหารชากาแฟขายด้วย.  ธารน้ำอนุสรณ์ฯอยู่ฝั่งเดียวกัน เดินถึงกันได้ไม่ไกลกันนัก.

บนพื้นสนามในสวน จะเห็นมีจานโลหะฝังลงดิน จารึกชื่อเรียกธารน้ำอนุสรณ์เจ้าหญิงไดอานา ตรงกลางเป็นดอกกุหลาบ  รูปลักษณ์แบบนี้เป็นสัญลักษณ์ประจำราชวงศ์อังกฤษราชวงศ์ปัจจุบัน. จานกลมนี้ฝังลงบนพื้นเป็นระยะๆ ตั้งแต่ทางเข้าสวน บอกทิศทางเดินไปยังธารน้ำอนุสรณ์ฯด้วย
แคทรีน กุซตัฟสัน (Kathryn Gustafson) ผู้ออกแบบภูมิทัศน์ชาวอเมริกัน อธิบายว่า ประติมากรรม(แนวใหม่)ของเธอนั้นเหมือนวงแหวนทรงรีขนาดเท่าสนามฟุตบอล วงแหวนทั้งวงทำด้วยหินแกรนิต มีขนาดกว้างของวงแหวนระหว่าง 3-6 เมตร.  ผิวพื้นหินหรือท้องน้ำที่น้ำไหลผ่านไปตลอดวงแหวนนั้น จำหลักในลักษณะต่างๆ.  รวมกันเป็นประติมากรรมน้ำแบบหนึ่ง.  น้ำเป็นองค์ประกอบสำคัญที่จะส่องเป็นประกายในแสงแดด และสายน้ำไหลเหมือนน้ำตกแม้จะไม่มีพื้นที่ที่ต่างระดับกันมากนัก.  สถาปนิกต้องการให้งานสร้างสรรค์นี้กลมกลืนเข้ากับสภาพแวดล้อมธรรมชาติของสวนไฮด์พาร์ค  ที่คนอาจเดินเข้าไปใกล้และร่วมเป็นส่วนหนึ่งของประติมากรรมด้วย. เธอกล่าวย้ำว่า งานสร้างสรรค์นี้เป็นอนุสรณ์แนวใหม่เพื่อรำลึกถึงเจ้าหญิงในยุคปัจจุบัน  รำลึกถึงพระองค์จริง ที่มิใช่เป็นเพียงภาพไอคอนที่คนได้แต่มองดูอยู่ห่างๆเท่านั้น.

สิ่งก่อสร้างที่เป็นธารน้ำอนุสรณ์สถานแด่เจ้าหญิงไดอานานี้  ตั้งอยู่บนเนินที่มีระดับสูงต่ำไม่เสมอกัน แต่ไม่ต่างกันมากนัก.  น้ำจะไหลเข้าสู่วงแหวนจากจุดที่อยู่สูงสุด แล้วไหลลงตามเนินโดยแยกออกเป็นสองกระแส(ไปทางตะวันออกกระแสหนึ่งและตะวันตกอีกกระแสหนึ่ง)  กระแสหนึ่งน้ำจะพุพุ่งเป็นฟองฝอยแล้วไหลเอื่อยๆลงในสระวงแหวน  ส่วนอีกกระแสหนึ่งจะตกเป็นขั้นๆเหมือนน้ำตกในธรรมชาติแล้วไหลวนซ้ายไปขวาตามร่องหินเหมือนกำลังสนุกคึกคะนอง ก่อนที่จะไหลเอื่อยลงๆ.  ทั้งสองกระแสไหลไปบรรจบกันที่สระตรงปลายเนินอย่างสงบ.  ผู้ออกแบบต้องการให้ลักษณะการไหลของกระแสน้ำทั้งสองซีก สื่อไปถึงชีวิตของเจ้าหญิงในช่วงต่างๆมีทั้งช่วงแห่งความสุขหฤหรรษ์และช่วงแห่งความสับสนอลหม่าน ผู้ออกแบบต้องการเน้นความสมดุลกลมกลืนระหว่างลักษณะพื้นที่กับสภาพจิตใจคน, ระหว่างร่างกายกับวิญญาณ, ระหว่างพื้นที่สวนไฮด์พาร์คที่เคยเป็นมาในอดีตกับสภาพที่มันอาจจะเป็นในอนาคต.  เธอต้องการสร้างให้ที่ตรงนั้นเป็นที่พักพิง เป็นที่สว่างเบิกบานใจ ที่ที่คนจะไปนั่งสงบอารมณ์จากชีวิตประจำวันที่เพียบด้วยเรื่องราวข่าวสารสารพัดแบบที่รุมเร้าอารมณ์ความรู้สึกอยู่รอบข้าง.

"Inclusiveness and interactivity" are the key themes of a dramatic oval fountain commissioned to commemorate Princess Diana. .."It is a large oval, the size of a football pitch, that is a noble use of water, that is brilliant in the sunlight, that cascades down, that you can touch and you can be interactive with and that you can become part of." ...The designer said they wanted to create an environment that you can walk into, be part of it, ...in which people could remember Diana and "not an icon that they can only look at".......It will be a contemporary fountain to remember a "contemporary princess", says its American landscape designer Kathryn Gustafson... "Water will cascade down steps in the channel, which varies in width (from 3 to 6 metres). It will enter the fountain at the highest point of the sloped design, tumbling downhill in two directions. "On one side the water bubbles and effervesces down a gentle slope, whereas on the other side it tumbles down, cascades, then 'rocks and rolls' from side to side in a joyous way, before turning over on itself.... "Both sides finally flow into a tranquil, peaceful, calm pool."... Gustafson said the contrasting halves would reflect the different parts of the princess's life - the joyous times but also the turmoil she experienced. Harmony is the key to Kathryn Gustafson's work. It is about harmony between the land and the mind, body and soul, she says, and harmony between the site's past and how it can be adapted for the future. She also says she tries to create spaces where people can shelter from the incessant barrage of information that fills their daily lives - to create places of serenity and clarity....



มีทางเดินเข้าสู่สระน้ำวงแหวน  ดูๆเหมือนก้านใบ โดยที่มีวงแหวนวงรีเหมือนตัวใบ.  มีต้นเชอรีปลูกทั้งภายในวงแหวนและภายนอกเป็นระยะๆ.  ฤดูใบไม้ผลิปีหน้าบริเวณนี้คงจะยิ่งสวยสดชื่นมาก.  ผู้คนสามารถนั่งๆนอนบนสนามหญ้าได้. 

 

ภาพนี้ให้เห็นว่า อนุสรณ์สถานนี้อยู่ใกล้ฝั่งทะเลสาบมากทีเดียว

บริเวณสระน้ำปลายเนิน ตรงขอบสระมีคำจารึกชื่อเรียกอนุสรณ์สถาน

พร้อมคำกำกับว่า พระนางเจ้าอลิซาเบธที่สองทรงเสด็จมาเปิด

เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2004.

At the joining point between the two halves of the Fountain, where the water runs down, there is the inscription, quite discrete, at the border:-

Diana Princess of Wales' Memorial Fountain.

Opened by Her Majesty the Queen on 6th July 2004.

เนื่องจากธารน้ำอนุสรณ์นี้เป็นแนวใหม่ล่าสุดของสิ่งที่เราเคยเรียกกันมาว่า "ประติมากรรม" แถมคนยังสามารถเข้าไปเดินลุยน้ำเล่นได้อีกด้วย  ทุกคนจึงปล่อยตัวเต็มที่  เด็กๆกระโจนกันลงไปในน้ำเลย   พ่อแม่ก็ลงเดินย่ำน้ำ  หรือจูงลูกที่ยังเล็กอยู่มากลงไปด้วย. ไม่มีใครคิดหวาดกันเลยว่า น้ำบนหินทำให้ลื่น และอาจหกล้มได้.  พ่อแม่ก็ไม่สนใจตักเตือนลูกนัก เห็นว่ามันแค่ตื้นๆเท่านั้น.  แต่ใครล้มลงบนพื้นหิน ชนขอบหินแข็งๆ ย่อมเจ็บตัวมาก.  ความกว้างของธารน้ำนี้ไม่เท่ากันโดยตลอด อยู่ระหว่าง 3-6 เมตร.

ในเวลาเพียงสองอาทิตย์ ก็ปรากฏมีสามคนหกล้มบาดเจ็บ ต้องนำส่งโรงพยาบาล.  เจ้าหน้าที่สวนไฮด์ปาร์คจึงประกาศปิดกั้นธารน้ำอนุสรณ์ฯ.  ปิดอยู่กว่าเดือนจึงเปิดใหม่ ตั้งแต่วันที่ 20 สิงหาคม 2004 โดยมีกำหนดเวลาเปิดอย่างเฉพาะเจาะจง ตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนธันวาคม พร้อมทั้งมีแผ่นป้ายประกาศกฎเกณฑ์ต่างๆ เพื่อความปลอดภัยและความสุขสำราญของทุกคนร่วมกัน. ทั้งยังมีเจ้าหน้าที่สวนคอยดูแลตรวจตราความประพฤติของผู้ไปใช้ธารน้ำอนุสรณ์ฯอย่างใกล้ชิด.  กฎเกณฑ์ข้อที่หนึ่งระบุอย่างชัดเจนว่า ห้ามเดินหรือวิ่งในธารน้ำอนุสรณ์ฯเพราะความลื่นของหินอาจเป็นอันตรายได้. ยังมีรายละเอียดอื่นอีกหลายข้อ สิ่งที่สาธารณชนพึงตระหนักและปฏิบัติตาม  มารยาทของผู้เข้าไปใช้สวนบริเวณธารน้ำอนุสรณ์ฯ  และเตือนอย่างสุภาพด้วยว่า ไม่ว่าคุณจะไปมาที่ธารน้ำอนุสรณ์ฯด้วยเหตุผลส่วนตัวใด  พึงตระหนักว่าบุคคลอื่นๆอาจมีเหตุผลการมาต่างๆกัน  จึงพึงมีจิตสำนึกสาธารณะและเคารพผู้มาใช้สวนคนอื่นๆ   ความจริง ข้อเตือนเหล่านี้ควรจะเตรียมไว้ตั้งแต่เปิดอนุสรณ์สถานนี้แล้ว
Since this is a new concept of sculpture as well as of fountain, people were crazy to experience it. Everyone only thinks of enjoyment. Many people walked in it. Mothers took their baby by their hand. Older children literally threw themselves into the fountain. I thought then somebody would get hurt. Parents were not acting responsibly enough... The bed of the fountain is not flat but varies in form and size from one area to another, from 3 to 6 metres. It's only common sense to be aware of how the stone beds can be slippery with water. Just after two weeks, on July 23, 2004, the Fountain was shut down. (อยากจะพูดว่า สมน้ำหน้า)   Two adults and a child were taken to hospital after falling in the same place on the east side of the source pool, the Royal Parks said.

The site was shut for nearly a month. It was reopened on Friday August 20th, surrounded by signposts full of regulations and unsmiling guards with walkie-talkies who will limit visitors to 400 at a time. Media have already labelled them the "paddle patrol". There are trained staff on site to assist you and supervise the Memorial, which will be open throughout the year.

มีป้ายระบุเตือนผู้คนอีกด้วยว่า
For your own safety and enjoyment, as well as that of those around you, we would ask you: Not to walk or run in the water of the Memorial, as there is a risk of slipping. Feel free to sit on the side to paddle your feet or hands. Not to take dogs into the Memorial site (Guide Dogs excepted). To avoid using glassware near the Memorial. Broken glass poses a hazard to children and adults alike. To take care not to drop food or litter into the Memorial. To take your litter with you when you leave. Not to play any ball games in and around the Memorial. To respect the fact that this is a memorial to Diana, Princess of Wales. Parents and guardians should actively supervise their children at all times. In an emergency please approach the nearest staff member who will be able to assist. On Mondays the water will be turned off until 10.30 due to cleaning. On the fourth Monday of every month additional cleaning of the main water tank means the water will be turned off until 12.00. To ensure smooth running, the Memorial's water may be turned off for 20 minutes in the afternoon to allow filters to be cleared. Whatever the purpose of your visit, please remember that people come to the Memorial for many different reasons. Please be tolerant and respectful towards other visitors.
เมื่อธารน้ำอนุสรณ์ฯนี้เปิดให้ประชาชนเข้าชมไปใช้ได้อีกครั้งหนึ่ง  ข้าพเจ้าจึงไปเดินเล่นที่นั่นอีกและรู้สึกชอบใจมากกว่าเมื่อไปเห็นครั้งแรก  เพราะครั้งหลังนี้ สามารถฟังเสียงน้ำไหลที่ผ่านไปบนหินที่มีพื้นผิวหน้าต่างๆกัน ทำให้มีความเร็วและเสียงจากการกระทบของน้ำต่างๆกันไปด้วย ซึ่งในครั้งแรกถูกกลบด้วยเสียงร้อง เสียงพูดเสียงหัวเราะของคนเสียหมด.(ความเจี๊ยวจ๊าวดูจะเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องก้มหน้ารับ เป็นกรรมสาธารณะในยุคปัจจุบันและในทุกประเทศ).
So when I came down from Scotland to London, before my departure, I went to have another look at the fountain. And I liked it better because I could hear then the sounds of water running through the different surfaces - slow lingering sound, rushing sound, rolling sound, falling sound, splashing sound, etc. Finally, the water mass met the original concept of the creator who wished to represent the Princess' life with the running water through different paysages...
I am gald it is now forbidden to walk or to play in it. Human behaviour is getting less and less courteous, considerate, or civilized. There is no boundary between private and public life. Everyone feels free, and very proud of it, to show off his self, very often not his best self. That's an old woman's opinion.

ให้สังเกตพื้นผิวของหินที่ประกอบกันเป็นท้องน้ำ ว่ามีรูปลักษณ์ต่างๆกัน ดูไม่น่าเบื่อเลย.
Have a look at the different parts of the huge circle of fountain. One can see, hopefully from now on, the ever changing flowing tide. It's not boring at all to follow the current.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ตัวอย่างการจำหลักผิวหน้าของหินที่ปูเป็นท้องน้ำ  

การจำหลักหินทั้งหมดนั้นใช้ระบบคอมพิวเตอร์สั่งการ มีการสร้างโปรแกรมแบบละเอียดยิบ รวมกันเป็นข้อมูลขนาดยักษ์. นายช่างบอกว่าเทคโนโลยีใหม่ได้เข้ามาช่วยย่นเวลาลงไปมาก และทำให้งานจำหลักหินที่เป็นศิลปะที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษคงอยู่ต่อไป เพราะนายช่างผู้เชี่ยวชาญสามารถรับงานจำหลักหินขนาดใหญ่ๆได้.
หินที่ใช้ปูพื้นธารน้ำมหึมานี้ มาจากเทือกเขาสูง(Mourne Mountain)บนเกาะไอรแลนด์  เป็นหินแกรฺนิตชนิดหนึ่ง เรียกว่า Cornish Granite. นำมาจำหลักโดยให้หินมีผิวหน้าแบบต่างๆ เพื่อให้กระแสน้ำที่ไหลไปบนผิวหน้าของหินที่จะเรียงติดต่อกันไปนั้น  มีรูปลักษณ์และเสียงต่างๆกันไป และสามารถสื่ออารมณ์และจิตวิญญาณแบบต่างๆของเจ้าหญิงได้ ตามความต้องการของผู้ออกแบบ.  เมื่อจำหลักตัดต่อกันจนเสร็จแล้ว มีทั้งหมด  545 ชิ้น. บริษัทผู้รับทำ (S. McConnell and Sons ที่ Kilkeel ในไอรแลนด์เหนือ) ใช้เวลาสร้างสรรค์ทั้งหมด 32 สัปดาห์  แต่ละชิ้นมีหมายเลขกำกับ.  จากนั้นก็นำหินทั้งหมดล่องมาทางทะเลถึงลอนดอน แล้วไปติดตั้งในสวนไฮด์ปาร์ค.   มูลค่าของธารน้ำอนุสรณ์ไดอานานี้คือ 3.6 ล้านปอนด์.
 

This brings back some words we all know:-
There is a river, called the river of no return.
Sometimes it's peaceful, and sometimes wild and free.
Love is a traveller on the river of no return...

Life is a running river... happy the current that finds its ways to the ocean.

บันทึกเดินทางของโชติรส โกวิทวัฒนพงศ์  เมื่อครั้งไปเยือนวันที่ 7 ตุลาคม 2004